Αποτύχαμε, αδέρφια.
Αποτύχαμε όσοι συμμετείχαμε στην πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας και αποτύχαμε όσοι την παρακολουθήσαμε από μακριά. Όλοι μαζί αποτύχαμε.
Ο ΑΡΗΣ την περασμένη χρονιά μας πρόσφερε στιγμές μεγαλείου στο ευρωπαϊκό του ταξίδι. Ο κόσμος έδωσε τα διαπιστευτήριά του παντού, έγινε αντικείμενο θαυμασμού και σημείο αναφοράς για την οπαδική του τρέλα και ώθησε την ομάδα να μάχεται με ασίγαστο πάθος για τη νίκη, αντάξια του ονόματός της και της ιστορίας της. Αυτές οι ίδιες στιγμές είναι αυτές που μας άφησαν με πίκρα και μας εκνεύρισαν. Γιατί έδειξαν ότι οι δυνατότητες της ομάδας δεν ήταν αυτές που παρουσίαζε στους εγχώριους αγώνες. Η καλύτερη εμφάνιση σε αυτούς ήταν κατώτερη από τη χειρότερη ευρωπαϊκή με αποτέλεσμα η σούμα να κρίνει τη χρονιά ως αγωνιστικά αποτυχημένη. Δε μπορούμε να μπούμε στη διαδικασία αναζήτησης του τι φταίει για τις ντροπιαστικές εμφανίσεις, αν ευθύνονται οι παίκτες, ο προπονητής ή ο ανάδρομος ερμής... Δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: είτε έγιναν λόγω απροθυμίας είτε λόγω ανικανότητας. Προτιμούμε να συμβαίνει το δεύτερο, αλλά...
Και στις δυο περιπτώσεις οι ευθύνες βαρύνουν τη διοίκηση της ομάδας. Η ανικανότητα αποδεικνύει αποτυχία στις επιλογές ενώ η απροθυμία αποδεικνύει αδυναμία ελέγχου και επιβολής. Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε τη διοίκηση σε θέματα που δε μας αφορούν ως Σύνδεσμο οπαδών. Τα θέματα που έχουν σχέση με «μαύρες τρύπες», «αδιαφάνειες», «μεταγραφές αεροδρομίων», «καραβιές παικτών», «αλλαγές προπονητών», «εσωτερικές κόντρες», «σκιώδεις διοικήσεις» και όλα τα υπόλοιπα που αφορούν προεκλογικές δεσμεύσεις της διοίκησης και υποσχέσεις προς τη Λέσχη που τη διόρισε, θα κριθούν από τα μέλη της Λέσχης και μόνο από αυτά. Ούτε έχουμε καμιά εμπάθεια λόγω συμπεριφοράς της απέναντι στο Σύνδεσμό μας. Ίσα ίσα. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι αντιμετωπιστήκαμε με μεγαλύτερο σεβασμό από αυτόν που μας έδειξαν διοικήσεις του παρελθόντος (στις οποίες βέβαια μετείχαν κάποια μέλη και της τωρινής, αλλά αυτό το προσπερνάμε). Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να πούμε την άποψή μας για θέματα που αφορούν όλους τους Αρειανούς και έχουν σχέση με τα αυτονόητα καθήκοντα μιας διοίκησης του ΑΡΗ και είναι η προστασία της αξιοπρέπειας, της περηφάνιας και της ιστορίας του Συλλόγου γενικότερα. Και πιστεύουμε ότι οι δηλώσεις εμπιστοσύνης προς τη διαιτησία που διαχρονικά μας «σφάζει» με ή χωρίς βαμβάκι, η απάθεια μπροστά στην αποκάλυψη παιχνιδιών τρίτων στην πλάτη της ομάδας μας, η απουσία στεγανών στα εσωτερικά θέματα και η «ατιμωρησία» στις προκλητικές συμπεριφορές παικτών πληγώνουν το γόητρο της τμήματος-βιτρίνα του Συλλόγου και επιβάλλεται να μην επαναληφθούν στο μέλλον. Δε γνωρίζουμε αν αυτά έγιναν λόγω απροθυμίας ή λόγω αδυναμίας και πραγματικά δεν ξέρουμε τι από τα δύο είναι χειρότερο.
Επίσης, δεν κατανοούμε τι είναι αυτό που επιτρέπει την απαράδεκτη συμπεριφορά έμμισθων υπαλλήλων της ΠΑΕ, οι οποίοι με τις διχαστικές δηλώσεις τους και την απαξιωτική στάση τους απέναντι σε μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ, συμμετέχουν σε ένα άνευ προηγουμένου δημόσιο ξεκατίνιασμα που εκθέτει τόσο την εκλεγμένη από τον κόσμο διοίκηση όσο και το λαό του ΑΡΗ γενικότερα. Κανένας που πληρώνεται από το υστέρημα του λαού του ΑΡΗ δε νομιμοποιείται να ειρωνεύεται, να χαρακτηρίζει και να πουλάει οπαδιλίκι σε κανέναν Αρειανό ο οποίος, αν δεν πληρώνει τουλάχιστον, ΔΕΝ πληρώνεται για το ενδιαφέρον του για το Σύλλογο. Όσο «ανόητες», όσο «φαιδρές», όσο «άδικες» κι αν είναι οι απόψεις του τελευταίου. Και μιλάμε για τις επώνυμες απόψεις. Αν είναι να πούμε και για τις ανώνυμες, το πράγμα καταντά και γελοίο. Ένα παραπάνω, όταν αυτά, πολύ συχνά, γίνονται μέσω του «Επίσημου Ραδιοφώνου του ΑΡΗ».
Ο Σύνδεσμός μας έμαθε πρώτη φορά για τον «ΑΡΗΣ fm» με τη δημόσια ανακοίνωση της έναρξής του, ταυτόχρονα με όλους τους Αρειανούς αλλά και τους οπαδούς των άλλων ομάδων. Εφόσον δεν κρίθηκε απαραίτητο να μας ενημερώσει κανείς, πήραμε την πρωτοβουλία τον Οκτώβριο του 2009 να στείλουμε επιστολή στη ΛΦΑ, ως ένας των «μετόχων» του σταθμού και ανάμεσα στ’ άλλα ζητήσαμε ενημέρωση για το καθεστώς του, δηλώνοντας πρόθυμοι να βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Δεν γνωρίζουμε τι συνέβη και δε λάβαμε ακόμα, 18 μήνες μετά, καμία απολύτως απάντηση, οπότε μπορούμε να κρίνουμε μόνο ως ακροατές. Εφόσον, έστω και λειτουργικά, ανήκει σε ΑΣ, ΛΦΑ, ΠΑΕ, ΚΑΕ, αδυνατούμε να εξηγήσουμε το ρόλο του σταθμού, ιδιαιτέρως λόγω της συμμετοχής σ’ αυτόν των δύο πρώτων θεσμών. Ελπίζαμε ότι θα ήταν ένα μέσο προβολής του μεγαλείου του Συλλόγου, με ενημέρωση για όλα τα θέματα που αφορούν τα τμήματά του και όχι ένα πεδίο μάχης, ένα μέσο συμπολίτευσης των θέσεων των ΑΙΡΕΤΩΝ διοικήσεων και απόκρουσης κάθε διαφορετικής άποψης. Αυτή η κατάσταση, αν μη τι άλλο, προσβάλλει το όνομα που φέρει ο σταθμός και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο ρόλος του.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να παρασυρθεί το «Επίσημο Ραδιόφωνο του ΑΡΗ» σε μια δημόσια αντιπαράθεση με ιδιωτικά μμε, εντός αυτών και πέρα αυτών. Και συμβαίνει εν μέσω μιας ατελείωτης προεκλογικής περιόδου, μιας δημόσιας γενικής συνέλευσης που κρατά εδώ και πάνω από 2 χρόνια, στην οποία συμμετέχουν επώνυμα και κυρίως ανώνυμα μέλη αγνώστου προέλευσης, συνθέτοντας μια εικόνα που όχι μόνο απομακρύνει κι άλλο τους αμέτοχους Αρειανούς, αλλά απογοητεύει και όσους έχουν ήδη ενδιαφερθεί να βοηθήσουν. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είναι θεατής και νιώθει το λιγότερο άβολα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι άβολα θα νιώθουν και οι Αρειανοί που συμμετέχουν σ’ αυτό πανηγύρι. Δε θα κάτσουμε να λύσουμε εμείς «το αίνιγμα της κότας και του αυγού». Δεν έχει σημασία ποιος ξεκίνησε πρώτος. Σημασία έχει ότι όλη η ατμόσφαιρα ωθεί τον κόσμο σε ένα διχασμό, τον «εκβιάζει» να πάρει θέση σε διλλήματα. Ακόμα κι αν κάποιος θελήσει να πει κάτι διαφορετικό, αργά η γρήγορα, είτε το θέλει είτε όχι, θα του κρεμαστεί μια ταμπέλα από τις «δύο».
Ο παραγοντισμός του Συλλόγου δείχνει μια ανωριμότητα να διαχειριστεί διαφορετικές απόψεις. Σε αντίθεση με το οργανωμένο οπαδικό κίνημα του ΑΡΗ, όπου υπάρχει δυνατότητα ανεξάρτητης φωνής. Υπάρχει ελεύθερο πεδίο και συνθήκες ωριμότητας και ανιδιοτέλειας που επιτρέπουν τη διαφορετικότητα στη στάση και στους τρόπους δράσης και αντίδρασης, χωρίς να διαταράσσεται η ενότητα, η ομόνοια και η συνεργασία. Γιατί σε κάθε ενέργειά τους «πάνω απ’όλα είναι ο ΑΡΗΣ» και ο σεβασμός και η αναγνώριση στους αγώνες και τις κατακτήσεις των άλλων οργανωμένων οπαδών και των συνδέσμων τους. Απόδειξη των παραπάνω είναι ο Σύνδεσμος των Ιερολοχιτών. Κάναμε αρκετά βήματα προόδου τον τελευταίο χρόνο (ίσως όχι όσα θα μπορούσαμε), με σοβαρή και υπεύθυνη στάση και δυναμικότερη παρουσία όπου και όταν χρειάστηκε. Και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διαβούμε.
Το οργανωμένο οπαδικό κίνημα του ΑΡΗ λοιπόν, δείχνει το δρόμο στις υπόλοιπες ανώριμες συλλογικότητες της Αρειανής κοινωνίας. Οι εκλογές πλησιάζουν, το κλίμα είναι τεταμένο, οι Ιερολοχίτες δεν έχουν καμιά διάθεση να το ενισχύσουν και εννοείται πως δεν πρόκειται να πάρουν θέση υπέρ ή κατά οποιουδήποτε υποψηφίου. Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ύπαρξης άνω του ενός σχημάτων που διεκδικούν τη διοίκηση, ασχέτως αν αυτό δημιουργεί ένταση. Όποιος δε γουστάρει μια κατάσταση θα πρέπει να προσπαθεί να την αλλάξει και όποια και να είναι η επόμενη διοίκηση ελπίζουμε να μάθει από τα λάθη των προηγούμενων. Η κριτική που κάνουμε είναι πάντα απέναντι σε θέσεις, θεσμούς και καταστάσεις που έχουν σχέση με το Θεό και θα πρέπει να είναι φανερό σε όλους ότι είναι καλοπροαίρετη. Τα πρόσωπα δεν έχουν καμία σημασία, όλα είναι τόσο μικρά μπροστά στο μέγεθος του ΑΡΗ μας, γιαυτό και ηθελημένα αποφεύγουμε στις ανακοινώσεις μας να αναφερόμαστε σε ονόματα.
Αποτύχαμε όσοι συμμετείχαμε στην πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας και αποτύχαμε όσοι την παρακολουθήσαμε από μακριά. Όλοι μαζί αποτύχαμε.
Ο ΑΡΗΣ την περασμένη χρονιά μας πρόσφερε στιγμές μεγαλείου στο ευρωπαϊκό του ταξίδι. Ο κόσμος έδωσε τα διαπιστευτήριά του παντού, έγινε αντικείμενο θαυμασμού και σημείο αναφοράς για την οπαδική του τρέλα και ώθησε την ομάδα να μάχεται με ασίγαστο πάθος για τη νίκη, αντάξια του ονόματός της και της ιστορίας της. Αυτές οι ίδιες στιγμές είναι αυτές που μας άφησαν με πίκρα και μας εκνεύρισαν. Γιατί έδειξαν ότι οι δυνατότητες της ομάδας δεν ήταν αυτές που παρουσίαζε στους εγχώριους αγώνες. Η καλύτερη εμφάνιση σε αυτούς ήταν κατώτερη από τη χειρότερη ευρωπαϊκή με αποτέλεσμα η σούμα να κρίνει τη χρονιά ως αγωνιστικά αποτυχημένη. Δε μπορούμε να μπούμε στη διαδικασία αναζήτησης του τι φταίει για τις ντροπιαστικές εμφανίσεις, αν ευθύνονται οι παίκτες, ο προπονητής ή ο ανάδρομος ερμής... Δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: είτε έγιναν λόγω απροθυμίας είτε λόγω ανικανότητας. Προτιμούμε να συμβαίνει το δεύτερο, αλλά...
Και στις δυο περιπτώσεις οι ευθύνες βαρύνουν τη διοίκηση της ομάδας. Η ανικανότητα αποδεικνύει αποτυχία στις επιλογές ενώ η απροθυμία αποδεικνύει αδυναμία ελέγχου και επιβολής. Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε τη διοίκηση σε θέματα που δε μας αφορούν ως Σύνδεσμο οπαδών. Τα θέματα που έχουν σχέση με «μαύρες τρύπες», «αδιαφάνειες», «μεταγραφές αεροδρομίων», «καραβιές παικτών», «αλλαγές προπονητών», «εσωτερικές κόντρες», «σκιώδεις διοικήσεις» και όλα τα υπόλοιπα που αφορούν προεκλογικές δεσμεύσεις της διοίκησης και υποσχέσεις προς τη Λέσχη που τη διόρισε, θα κριθούν από τα μέλη της Λέσχης και μόνο από αυτά. Ούτε έχουμε καμιά εμπάθεια λόγω συμπεριφοράς της απέναντι στο Σύνδεσμό μας. Ίσα ίσα. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι αντιμετωπιστήκαμε με μεγαλύτερο σεβασμό από αυτόν που μας έδειξαν διοικήσεις του παρελθόντος (στις οποίες βέβαια μετείχαν κάποια μέλη και της τωρινής, αλλά αυτό το προσπερνάμε). Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να πούμε την άποψή μας για θέματα που αφορούν όλους τους Αρειανούς και έχουν σχέση με τα αυτονόητα καθήκοντα μιας διοίκησης του ΑΡΗ και είναι η προστασία της αξιοπρέπειας, της περηφάνιας και της ιστορίας του Συλλόγου γενικότερα. Και πιστεύουμε ότι οι δηλώσεις εμπιστοσύνης προς τη διαιτησία που διαχρονικά μας «σφάζει» με ή χωρίς βαμβάκι, η απάθεια μπροστά στην αποκάλυψη παιχνιδιών τρίτων στην πλάτη της ομάδας μας, η απουσία στεγανών στα εσωτερικά θέματα και η «ατιμωρησία» στις προκλητικές συμπεριφορές παικτών πληγώνουν το γόητρο της τμήματος-βιτρίνα του Συλλόγου και επιβάλλεται να μην επαναληφθούν στο μέλλον. Δε γνωρίζουμε αν αυτά έγιναν λόγω απροθυμίας ή λόγω αδυναμίας και πραγματικά δεν ξέρουμε τι από τα δύο είναι χειρότερο.
Επίσης, δεν κατανοούμε τι είναι αυτό που επιτρέπει την απαράδεκτη συμπεριφορά έμμισθων υπαλλήλων της ΠΑΕ, οι οποίοι με τις διχαστικές δηλώσεις τους και την απαξιωτική στάση τους απέναντι σε μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ, συμμετέχουν σε ένα άνευ προηγουμένου δημόσιο ξεκατίνιασμα που εκθέτει τόσο την εκλεγμένη από τον κόσμο διοίκηση όσο και το λαό του ΑΡΗ γενικότερα. Κανένας που πληρώνεται από το υστέρημα του λαού του ΑΡΗ δε νομιμοποιείται να ειρωνεύεται, να χαρακτηρίζει και να πουλάει οπαδιλίκι σε κανέναν Αρειανό ο οποίος, αν δεν πληρώνει τουλάχιστον, ΔΕΝ πληρώνεται για το ενδιαφέρον του για το Σύλλογο. Όσο «ανόητες», όσο «φαιδρές», όσο «άδικες» κι αν είναι οι απόψεις του τελευταίου. Και μιλάμε για τις επώνυμες απόψεις. Αν είναι να πούμε και για τις ανώνυμες, το πράγμα καταντά και γελοίο. Ένα παραπάνω, όταν αυτά, πολύ συχνά, γίνονται μέσω του «Επίσημου Ραδιοφώνου του ΑΡΗ».
Ο Σύνδεσμός μας έμαθε πρώτη φορά για τον «ΑΡΗΣ fm» με τη δημόσια ανακοίνωση της έναρξής του, ταυτόχρονα με όλους τους Αρειανούς αλλά και τους οπαδούς των άλλων ομάδων. Εφόσον δεν κρίθηκε απαραίτητο να μας ενημερώσει κανείς, πήραμε την πρωτοβουλία τον Οκτώβριο του 2009 να στείλουμε επιστολή στη ΛΦΑ, ως ένας των «μετόχων» του σταθμού και ανάμεσα στ’ άλλα ζητήσαμε ενημέρωση για το καθεστώς του, δηλώνοντας πρόθυμοι να βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Δεν γνωρίζουμε τι συνέβη και δε λάβαμε ακόμα, 18 μήνες μετά, καμία απολύτως απάντηση, οπότε μπορούμε να κρίνουμε μόνο ως ακροατές. Εφόσον, έστω και λειτουργικά, ανήκει σε ΑΣ, ΛΦΑ, ΠΑΕ, ΚΑΕ, αδυνατούμε να εξηγήσουμε το ρόλο του σταθμού, ιδιαιτέρως λόγω της συμμετοχής σ’ αυτόν των δύο πρώτων θεσμών. Ελπίζαμε ότι θα ήταν ένα μέσο προβολής του μεγαλείου του Συλλόγου, με ενημέρωση για όλα τα θέματα που αφορούν τα τμήματά του και όχι ένα πεδίο μάχης, ένα μέσο συμπολίτευσης των θέσεων των ΑΙΡΕΤΩΝ διοικήσεων και απόκρουσης κάθε διαφορετικής άποψης. Αυτή η κατάσταση, αν μη τι άλλο, προσβάλλει το όνομα που φέρει ο σταθμός και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο ρόλος του.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να παρασυρθεί το «Επίσημο Ραδιόφωνο του ΑΡΗ» σε μια δημόσια αντιπαράθεση με ιδιωτικά μμε, εντός αυτών και πέρα αυτών. Και συμβαίνει εν μέσω μιας ατελείωτης προεκλογικής περιόδου, μιας δημόσιας γενικής συνέλευσης που κρατά εδώ και πάνω από 2 χρόνια, στην οποία συμμετέχουν επώνυμα και κυρίως ανώνυμα μέλη αγνώστου προέλευσης, συνθέτοντας μια εικόνα που όχι μόνο απομακρύνει κι άλλο τους αμέτοχους Αρειανούς, αλλά απογοητεύει και όσους έχουν ήδη ενδιαφερθεί να βοηθήσουν. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είναι θεατής και νιώθει το λιγότερο άβολα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι άβολα θα νιώθουν και οι Αρειανοί που συμμετέχουν σ’ αυτό πανηγύρι. Δε θα κάτσουμε να λύσουμε εμείς «το αίνιγμα της κότας και του αυγού». Δεν έχει σημασία ποιος ξεκίνησε πρώτος. Σημασία έχει ότι όλη η ατμόσφαιρα ωθεί τον κόσμο σε ένα διχασμό, τον «εκβιάζει» να πάρει θέση σε διλλήματα. Ακόμα κι αν κάποιος θελήσει να πει κάτι διαφορετικό, αργά η γρήγορα, είτε το θέλει είτε όχι, θα του κρεμαστεί μια ταμπέλα από τις «δύο».
Ο παραγοντισμός του Συλλόγου δείχνει μια ανωριμότητα να διαχειριστεί διαφορετικές απόψεις. Σε αντίθεση με το οργανωμένο οπαδικό κίνημα του ΑΡΗ, όπου υπάρχει δυνατότητα ανεξάρτητης φωνής. Υπάρχει ελεύθερο πεδίο και συνθήκες ωριμότητας και ανιδιοτέλειας που επιτρέπουν τη διαφορετικότητα στη στάση και στους τρόπους δράσης και αντίδρασης, χωρίς να διαταράσσεται η ενότητα, η ομόνοια και η συνεργασία. Γιατί σε κάθε ενέργειά τους «πάνω απ’όλα είναι ο ΑΡΗΣ» και ο σεβασμός και η αναγνώριση στους αγώνες και τις κατακτήσεις των άλλων οργανωμένων οπαδών και των συνδέσμων τους. Απόδειξη των παραπάνω είναι ο Σύνδεσμος των Ιερολοχιτών. Κάναμε αρκετά βήματα προόδου τον τελευταίο χρόνο (ίσως όχι όσα θα μπορούσαμε), με σοβαρή και υπεύθυνη στάση και δυναμικότερη παρουσία όπου και όταν χρειάστηκε. Και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διαβούμε.
Το οργανωμένο οπαδικό κίνημα του ΑΡΗ λοιπόν, δείχνει το δρόμο στις υπόλοιπες ανώριμες συλλογικότητες της Αρειανής κοινωνίας. Οι εκλογές πλησιάζουν, το κλίμα είναι τεταμένο, οι Ιερολοχίτες δεν έχουν καμιά διάθεση να το ενισχύσουν και εννοείται πως δεν πρόκειται να πάρουν θέση υπέρ ή κατά οποιουδήποτε υποψηφίου. Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ύπαρξης άνω του ενός σχημάτων που διεκδικούν τη διοίκηση, ασχέτως αν αυτό δημιουργεί ένταση. Όποιος δε γουστάρει μια κατάσταση θα πρέπει να προσπαθεί να την αλλάξει και όποια και να είναι η επόμενη διοίκηση ελπίζουμε να μάθει από τα λάθη των προηγούμενων. Η κριτική που κάνουμε είναι πάντα απέναντι σε θέσεις, θεσμούς και καταστάσεις που έχουν σχέση με το Θεό και θα πρέπει να είναι φανερό σε όλους ότι είναι καλοπροαίρετη. Τα πρόσωπα δεν έχουν καμία σημασία, όλα είναι τόσο μικρά μπροστά στο μέγεθος του ΑΡΗ μας, γιαυτό και ηθελημένα αποφεύγουμε στις ανακοινώσεις μας να αναφερόμαστε σε ονόματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου